شکستگی های لگن ممکن است ستیغ ایلیاک ، حلقه نشیمنگاهی یا حلقه لگن را در بر گیرند. اگر چه شکستگی های ستیغ ایلیاک می تواند منعکس کننده ترومای شدید باشد ، ولی مانند شکستگی های حلقه لگن تهدید کننده حیات نیست. شکستگی های ستیغ ایلیاک اغلب صدماتی منفرد و پایدار هستند که شما می توانید به سادگی با بی حرکت نمودن بیمار از آنها مراقبت نمایید.

از سویی دیگر ، شکستگی های حلقه لگن اغلب شدید و تهدید کننده حیاتند. حلقوی بودن لگن موجب دوام و پایداری ساختار آن است. اما هنگامی که شکستگی رخ می دهد معمولاً دو محل شکستگی وجود خواهد داشت. نیروهای جنبشی لازم بر ای شکستن حلقه لگن بزرگ هستند و معمولاً غیر از شکستگی لگن ، باعث صدمات داخلی نیز می شوند. علاوه بر این ، لگن در تولید سلول های خونی نقش فعالی دارد. خونرسانی آن غنی است و سطح درونی آن در مجاورت عروق خونی بزرگ که اندام های تحتانی را تغذیه می کنند قرار دارد. بنابراین آسیب دیدن حلقه لگن به خونریزی شدید منجر خواهد شد که به درون لگن و فضای خلف صفاق جاری می شود و می تواند موجب خونریزی داخلی تا 2 لیتر بشود. چنین آسیبی می تواند به قطع خونرسانی یک یا هر دو اندام تحتانی منجر شود. همچنین شکستگی لگن می تواند با در رفتگی مفصل ران و آسیب مثانه ، دستگاه تناسلی زنانه ، پیشابراه ، پروستات در مردان و انتهای لوله گوارش (مقعد و راست روده) همراه باشد ، به وضوح شکستگی های حلقه لگن صدماتی بسیار جدی محسوب می شوند.

به منظور ارزیابی وجود حساسیت در لمس در ناحیه لگن :

الف) کف دست های خود را روی قسمت های جانبی ستیغ ایلیاک بیمار قرار دهید و به نرمی به طرف میانی فشار دهید

ب) در حالی که بیمار به پشت دراز کشیده است ، کف دست های خود را روی سطوح قدامی ستیغ ایلیاک بیمار قرار دهید و فشار محکمی را به نرمی به سمت پایین اعمال کنید

ج)سمفیز پوبیس بیمار را با کف دست خود لمس کنید

اهداف مراقبت از لگن شامل پایدار نمودن لگن شکسته ، حمایت از وضعیت همودینامیک بیمار و فراهم کردن شرایط انتقال سریع بیمار به مرکز تروما می باشد. به دلیل خونریزی شدید احتمالی و نیز دشوار بودن بی حرکت نگه داشتن لگن شکسته ، وسایلی نظیر لباس های بادی ضد شوک (PASG) جهت پایدار نمودن لگن در دسترس می باشد.  ضمنا به دلیل خونریزی وسیع احتمالی می بایست دو راه داخل وریدی با کاتتر سایز بزرگ برقرار کنید و دو کیسه 1000 میلی لیتری رینگر لاکتات یا نرمال سالین را برای بیمار برقرار کنید. از ست های سرم مخصوص بیماران ترومایی و ست های انفوزیون تحت فشار به منظور انفوزیون سریع استفاده کنید ، زیرا تجویز سریع مایعات ممکن است ضرورت داشته باشد. آماده باشید تا در صورت لزوم فوراً 1000 میلی لیتر سرم تجویز کنید تا فشارخون سیستولیک بین 90 تا 100 میلی متر جیوه حفظ شود. پس از آن که دوز اولیه مایع را به طور یک جا تجویز نمودید ، راه داخل وریدی را باز نگه دارید تا در صورت بروز علائم کاهش حجم یا افت فشار سیستولیک به زیر 90 میلی متر جیوه سریعاً مایع تجویز نمایید. همیشه بیماری که دچار شکستگی لگن شده است را کاندید انتقال سریع نمایید.

شاید در اورژانس پیش بیمارستانی استفاده از لباس های بادی ضد شوک (PASG) جهت ثابت نمودن لگن کاری زمان بر و مشکل باشد. امروزه تجهیزات ساده تری جهت ثابت نمودن لگن به بازار ارائه شده است ، یکی از این تجهیزات آتل لگن SAM می باشد. که به راحتی با استفاده از این آتل می توان لگن را در وضعیت پایدار ثابت نمود و از خونریزی بیشتر پیشگیری کرد.